Nijntje

In de jaren vijftig kwam er voor het eerst een boek van nijntje uit, naar het verhaal dat Dick Bruna zijn destijds één jaar oude zoontje vertelde over een konijntje dat ze eerder die dag in de duinen van Egmond aan Zee hadden gezien. Andere bronnen geven aan dat nijntje is gebaseerd op het pluchen konijn van Bruna's zoon.

Nijntje werd op een basale manier getekend, met enkele lijnen en grotendeels in de primaire kleuren met dikke kaderlijnen. Een nijntjeboek bevatte vierentwintig pagina's, met op elke rechterpagina een tekening en op elke linkerpagina vier regels vers. De boeken werden in een klein formaat gedrukt, omdat Bruna het belangrijk vond dat bij zijn beoogde publiek het gevoel werd gewekt dat de werkjes voor hén gemaakt waren, en niet voor hun ouders.

Op 16 februari 2006 werd er in Utrecht het dick bruna huis (sinds 2016 het nijntje museum) geopend, waar veel werk van Bruna te zien is, waaronder uiteraard veel nijntjes. Ook is een deel van het werk te vinden in het atelier van Bruna in het Centraal Museum. Ter ere van de opening van het huis werden er een aantal maanden lang verschillende gebouwen in Utrecht (waaronder de Neudeflat) versierd met nijntje-oren.

Aan de Lange Viestraat in Utrecht zijn er verkeerslichten met een afbeelding van nijntje.

Aan het begin van de Utrechtse Van Asch van Wijckskade aan de Oudegracht is het nijntje-pleintje met een standbeeld van nijntje, gemaakt door Bruna's zoon, beeldhouwer Marc Bruna.

Op 30 juli 2014 werd bekend dat Bruna geen nieuwe nijntjeboekjes meer zou maken.^[1]

Naar aanleiding van de 60e verjaardag van nijntje in 2015 werd de nijntje art parade opgezet. Zestig kunstenaars, onder wie Charlotte Dematons, Studio Piet Boon, Irma Boom, Hans van Bentem, Barbara Wijnveld, Saskia Pfaeltzer, Studio Job, Hugo Kaagman, Bas Kosters en Richard Hutten, kregen de opdracht om een 1,80 meter hoog beeld van nijntje te decoreren.